Rob Heeren
Chauffeur en Coach

Rob, stel je even voor.

Mijn naam is Rob Heeren. Ik zit al 37 jaar in het vak. Ik kom van boven de rivieren en woon in Arnhem. Voordat ik bij Nabuurs in dienst kwam heb ik op verschillende plekken gewerkt, wel altijd horeca gerelateerd overigens. Zo heb ik eerst bij Tolwest gewerkt, daarna bij Eric Boeijen Chefs Culinair, Ven en daarna voor Sligro. Ik heb op Limburg, Brabant en Gelderland gereden. Sommige klanten zijn zelfs vrienden geworden. Sinds we ook voor Heineken rijden is het rayon kleiner geworden. De ritten op Gelderland beperken zich tot onder de rivieren. Bij Nabuurs ben ik ook coach. Dat betekent dat ik bijvoorbeeld snuffeldagen en opleidingen begeleid. Daarnaast zit ik in de ondernemingsraad, die heb ik destijds nog mee opgezet. Als coach zie ik nieuwe jonge mensen opgroeien in het vak. Nieuwe chauffeurs bieden we eerst een snuffel dag aan, zodat ze weten waar ze ja tegen zeggen. Het is een fysieke baan. En ik leer ze interesse tonen in de klant.

“ZODRA IK DE POORT UIT BEN, VOELT MIJN VRACHTWAGEN WEER ALS MIJN EIGEN TOKO.”

Waarom vrachtwagenchauffeur? Wat is de aantrekkingskracht?

De enorme vrijheid. Natuurlijk moet je je aan de regels houden en op tijd rijden. Nabuurs hanteert gelukkig een reële planning. Na een aantal coaching dagen vind ik het ook wel weer even fijn om in mijn eentje in de wagen te zitten, lekker de tijd voor jezelf. Zodra ik de poort uit ben, voelt mijn vrachtwagen meteen weer als mijn eigen toko.

Heb je hiervoor een opleiding in transport en logistiek gedaan of heb je via een bedrijf het vak geleerd?

Ik heb mijn papieren gehaald bij een ander bedrijf waar ik destijds voor werkte. Daar heb ik ook het vak geleerd. Ik had een strenge leraar. Achteraf heb ik daar zeker de vruchten van kunnen plukken. Bij Nabuurs heerst een echt ons-gevoel. Bij een ander bedrijf waar ik werkte zagen we tegen Nabuurs op, omdat het veel groter is en we dachten daar een nummer te worden. Maar het tegendeel is waar. We worden als mens behandeld.

Heb je daar een voorbeeld van?

Destijds was Jacques Nabuurs nog directeur. Hij maakte op de werkvloer een praatje met je en kende iedereen bij naam. Ik heb nog een oude oldtimer van Jacques mogen lenen voor mijn bruiloft. Toen ik er voorzichtig naar informeerde stelde hij voor dat mijn vrouw eens mee kwam kijken, wat zij er van vond. Hij had een hal vol met oldtimers. Ik was meteen verliefd op een Jaguar cabrio E-type uit ‘74. Jacques stelde voor dat we bij slecht weer zijn Maserati maar moesten gebruiken. Toen ik de auto ging halen, bleek Jacques in Londen te zijn. Zijn vrouw zei als Jacques dat beloofd heeft dan zal het wel zo zijn. Hier heb je de sleutels, zei ze. De familie staat niet boven het personeel, maar werkt met ons samen.

Wat is het leukste aan jouw werk als vrachtwagenchauffeur? En wat het minst?

Er zijn geen mindere kanten aan het vak. Al vind ik het afstapelen iets minder. Ik merk wel dat naarmate ik ouder word, mijn krachten afnemen. Sinds we voor Heineken rijden, hebben we ook bijrijders in verband met de zware fusten.

“ALS CHAUFFEUR BEN JE HET VISITEKAARTJE ÉN AANSPREEKPUNT VAN HET BEDRIJF.”

Hoe zien jouw ideale werkdag en werkweek eruit?

De ideale werkdag is een vakantiedag. Grapje. Ik laat me het liefst verrassen. Ik sta om 4.00 uur op en begin dan om 5.45 met laden, om vervolgens om 6.30 uur aan mijn route te beginnen. Ik rij vaste routes. 4 van de 5 dagen rij ik op Nijmegen. De vijfde dag rij ik land van Maas en Waal. In totaal rij ik per week zo’n 600 kilometer. Dankzij de vaste routes heb ik veel vaste klanten. Dat is goed voor de binding. En belangrijk, want als chauffeur ben je wel het visitekaartje en aanspreekpunt van het bedrijf.

Wat maak je zoal mee op de weg tijdens je werk?

Elke dag is anders, ook als je steeds naar dezelfde adressen en klanten rijdt. En wat betreft klanten, soms lijkt het alsof je aan sociaal werk doet. Er wordt echt van alles aan je toevertrouwd.

Hoe kijk je aan tegen de werk-privé balans? Wat is daarin belangrijk voor jou?

Ik ben ‘s avonds thuis. Het kan wel eens wat later worden, maar maximaal werk ik 10 uur per dag. Op woensdag ben ik vrij. Dat is een compensatie-dag, omdat ik om de week op zaterdag werk. Ik heb 5 kinderen en al 12 kleinkinderen. De kleinkinderen zijn in de leeftijd van 1 tot 15 jaar. Een keer per jaar houden we een familiedag. Nu alle kinderen de deur uit zijn, zijn onze honden onze kinderen.

Zou je dit vak ook aanraden aan anderen?

Ja, als je van vrijheid in je werk houdt. De dagen vliegen voorbij, plus je doet mensenkennis op en je maakt vrienden.

Hoe is het om te werken voor Nabuurs? Ben jij de koning te rijk?

De reputatie was vroeger niet zo best, maar dat was voor mijn tijd. Tegenwoordig is er niks mis mee. Je krijgt je salaris netjes op tijd en het klopt altijd. Bovendien is het een fijn bedrijf met veel doorgroeimogelijkheden. Ik heb het in elk geval reuze naar mijn zin en nog maar een paar jaar te gaan. Ik weet nu wat ik heb. Als ik terug in de tijd zou gaan, zou ik trouwens hetzelfde vak kiezen. Ik heb er nog geen dag spijt van gehad.